Las Directrices establecen normas generales para la evaluación de restricciones verticales y proporcionan criterios para la evaluación de los tipos de restricciones verticales más comunes: marca única (obligaciones de no competir), distribución exclusiva, asignación de cliente exclusivo, distribución selectiva, franquicia, suministro exclusivo, pagos de acceso inicial, acuerdos de gestión por categoría, vinculación y restricciones de los precios de reventa.
De richtsnoeren leggen algemene regels vast voor de evaluatie van verticale beperkingen en reiken criteria aan voor de evaluatie van de meest voorkomende types van verticale beperkingen: merkexclusiviteit (niet-concurrentiebedingen), alleenverkoop, klantenexclusiviteit, selectieve distributie, franchising, exclusieve levering, vooraf te betalen toegangsvergoedingen, categoriemanagementovereenkomsten, koppelverkoop en beperkingen betreffende de wederverkoopprijs.